Toen de vader van Lydia Jonker drie jaar geleden overleed, bleef haar moeder alleen achter in hun eengezinswoning. Lydia: “Het huis is eigenlijk veel te groot voor haar alleen. Toch piekert ze er niet over om te verhuizen. Mam heeft het namelijk prima naar haar zin in de buurt. De buurvrouw komt regelmatig koffie drinken en de achterbuurman snoeit elk jaar de grote bomen en struiken.
Je vindt mijn moeder ook regelmatig in het wijkcentrum. Elke donderdag heeft ze daar haar kaartclub. Ze werkt ook nog twee ochtenden in de week als vrijwilliger bij de bieb. Ik ben wel blij dat ik zelf vlakbij woon. Ik kom geregeld even zomaar langs, dan drinken we samen thee. Meestal doe ik dan ook even een klusje, zoals ramen lappen. Dat lukt haar zelf niet meer zo goed. Ze is ook al 71!”
